1) Not long ago, football was not a good example of globalization.
2) The labour market in international club football was highly protected.
3) National leagues like Italy’s Serie A and Spain’s La Liga imposed quotas on their teams, allowing them to import only a limited number of players.
4) Some teams could have only two foreign players on the field.
5) This arrangement, however, began to crumble in 1995, when the European court ruled that the difference of treatment of nationals from other EU countries was anticonstitutional.
6) This permitted players to move freely within the EU and made the club teams much more multi-national.
7) Now it is not unusual for a majority of the players on a successful league team to be foreign nationals.
ÇEVİRİ:
1) Kısa süre önce, futbol küreselleşmenin iyi bir örneği değildi.
2) Uluslararası kulüp futbolundaki iş piyasası bir hayli korunmaktaydı.
3) İtalya’nın Seri A’sı, ve İspanya’nın La Liga’sı gibi ulusal ligler takımlarına kota uygulayıp yalnızca kısıtlı sayıda oyuncu ithal etmelerine izin veriyordu.
4) Bazı takımlar sahada yalnızca iki yabancı oyuncusu bulundurabiliyordu.
5) Ancak bu düzenleme 1995’te Avrupa mahkemesi, diğer Avrupa ülkelerinden ulusallarafarklı muamele edilmesinin anayasaya aykırı olduğunu beyan ettiğinde, bozulmaya başlamıştır.
6) Bu, oyuncuların Avrupa Birliği içerisinde serbestçe hareket etmesine olanak sağlamış ve kulüp takımlarını çok daha çok uluslu hale getirmiştir.
7) Şimdilerde, başarılı bir lig takımındaki oyuncuların çoğunluğunun yabancı uyruklardan olması garip değildir.