1) Dementia is a descriptive term derived from the Latin root de mens, indicating an observable decline in mental abilities.
2) It is an acquired clinical syndrome characterized by deterioration of mental functioning in its cognitive, emotional and conative aspects.
3) The concept is comprehensive with several different clinical profiles and courses.
4) The diagnosis of dementia implies that several mental faculties are involved and exclude isolated neuropsychiatry disturbances such as amnesia and aphasia which occur with focal brain lesions.
5) Description and classification of dementia conditions have however to deal with the problem that the word “dementia” might have different meanings in different contexts.
6) It might denote a clinical syndrome irrespective of aetiology, but also imply that the aetiology of this syndrome is brain dysfunction.
7) Moreover, the term dementia is sometimes used in a wider sense to describe the underlying brain disease from its early subtle manifestations to advanced stages of severe deterioration. 8) By definition, this deterioration previously was progressive and irreversible with little hope for the patient.
9) Clinical experience however has changed our views, and it is now accepted that the course of dementia can be progressive, static or remittent.
ÇEVİRİ:
1) Demans, Latince de menskökünden türetilmiş, zihinsel yeteneklerde gözle görülür bir düşüş olduğunu gösteren tanımlayıcı bir terimdir.
2) Zihinsel işlevselliğin bilişsel, duygusal ve davranışsal boyutlarında bozulma ile karakterize edilen sonradan edinilmiş klinik bir sendromdur.
3) Kavram birçok çeşitli klinik profil ve süreçle birlikte kapsamlıdır.
4) Demans tanısı, çeşitli zihinsel yetilerin dâhiledilmesi ve fokal beyin lezyonlarıyla ortaya çıkan amnezi ve afazi gibi izole nöropsikiyatri bozukluklarının dışarda tutulması anlamına gelir.
5) Demanskoşullarının tanımı ve sınıflandırılması “demans” kelimesinin farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebileceği problemini de ele almak durumundadır.
6) Demans etiyolojiden (nedenbiliminden) bağımsız bir klinik sendromu ifade edebilir, ancak bu sendromun etiyolojisinin beynin fonksiyonel bozukluğu olduğunu da gösterebilir.
7) Dahası,demans terimi,altta yatan beyin hastalığınıhafif erken belirtilerinden ciddi bozulmanın ileri aşamalarına kadar tanımlamak için bazen daha geniş bir anlamda kullanılmaktadır.
8) Tanımı gereği bu bozukluk önceden hasta için çok az umutla birlikte, progresif (ilerleyici) ve geri dönüşümsüzdü.
9) Ancak, klinik tecrübe bakış açımızı değiştirdi, ve bugün demansın seyrinin progresif (ilerleyici), statik (durağan) ya da remitan (inişli çıkışlı) olabileceği kabul edilmektedir.
