1) Atopic dermatitis (AD) is a common, chronic skin disorder that can significantly impact the quality of life of affected individuals as well as their families.
2) Although the pathogenesis of the disorder is not completely understood, it appears to result from the complex interplay between defects in skin barrier function, environmental and infectious agents, and immune dysregulation.
3) There are no diagnostic tests for AD; therefore, the diagnosis is based on specific clinical criteria that take into account the patient’s history and clinical manifestations.
4) Successful management of the disorder requires a multifaceted approach that involves education, optimal skincare practices, anti-inflammatory treatment with topical corticosteroids and/or topical calcineurin inhibitors, the management of pruritus, and the treatment of skin infections.
5) Systemic immunosuppressive agents may also be used, but are generally reserved for severe flare-ups or more difficult-to-control disease.
6) Topical corticosteroids are the first-line pharmacologic treatments for AD, and evidence suggests that these agents may also be beneficial for the prophylaxis of disease flare-ups.
7) Although the prognosis for patients with AD is generally favourable, those patients with severe, widespread disease and concomitant atopic conditions, such as asthma and allergic rhinitis, are likely to experience poorer outcomes.
ÇEVİRİ:
1) Atopik dermatit (AD) etkilenen bireylerin yanı sıra ailelerinin de yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyebilen kronik, yaygın bir cilt hastalığıdır.
2) Hastalığın sebebi tamamen anlaşılamamış olsa da cilt bariyeri fonksiyonlarındaki bozukluklar, çevresel ve bulaşıcı etkenler ve bağışıklık düzensizlikleri arasındaki karmaşık etkileşimden kaynaklanıyor gibi görünmektedir.
3) AD için tanılayıcı testler yoktur; bu yüzden teşhis hasta geçmişi ve klinik belirtileri dikkate alan belirli klinik kriterlere dayanmaktadır.
4) Hastalığın başarılı yönetimi, eğitim, uygun cilt bakım uygulamaları, topikalkortikosteroitlerve/veya topikalkalsinörün inhibitörleri ile anti-inflamatuartedavi, kaşıntı yönetimi, ve cilt enfeksiyonlarını tedavisini içeren çok yönlü bir yaklaşım gerektirir.
5) Sistemik immünsüpresifler de kullanılabilir, ancak genellikle şiddetli alevlenmeler ve kontrol edilmesi zor hastalıklaramahsustur.
6) TopikalkortikosteroitlerAD için ilk basamak farmakolojik tedavilerdir ve kanıtlar bu ajanların hastalık alevlenmelerinin profilaksisi(korunması) için de faydalı olabileceğini göstermektedir.
7) AD’li hastalar için prognoz genel olarak olumlu olsa da ciddi ve yaygın hastalığı olanlar ve astım ve alerjik rinit gibi birbirine bağlı atopik rahatsızlıkları olan hastaların daha kötü sonuçlar alması muhtemeldir.
